Anne Sexton – Ξανά και ξανά και ξανά

(μτφ. δική μου)

Θα επιστρέψει ο θυμός, μου είπες
όπως επέστρεψε και η αγάπη.

Έχω μια σκοτεινή όψη, που δεν
μου αρέσει. Τη φοράω σα μάσκα.
Προς τα μέρη της αποδημώ και ο βάτραχος της
κάθεται στα χείλη μου και αφοδεύει.
Είναι γέρος. Είναι πένης.
Προσπαθώ τη δίαιτα του να την τηρώ.
Δεν τον ταΐζω
με ό,τι μέσα μου καίει.

Έχω και μια καλή όψη – τη φοράω
σα θρόμβο. Την έραψα
πάνω από το αριστερό μου στήθος.
Αυτή μονάχα με απασχολεί.
Μέσα της κατοικεί ο πόθος.
Εσένα και το παιδί σου
σας έχω καθίσει πάνω στη ρώγα.

Είναι δολοφονική η σκοτεινιά
και η ρώγα ξεχειλίζει
και η κάθε μηχανή βουίζει
και θα σε φιλήσω όταν πια
μια ντουζίνα άντρες θα έχω σκίσει
απ’ το στομάχι ως τ’ αυτιά
και εσύ λιγουλάκι θα πεθαίνεις
ξανά και ξανά και ξανά.